Ο Τζον Φ. Κένεντι, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε ως κυβερνήτης μιας μικρής τορπιλάκατου στον ειρηνικό ωκεανό. Μια νύχτα του 1943 η τορπιλάκατος θα εμβολιστεί από ένα καταδρομικό των ιαπώνων. Δυο μέλη από το πλήρωμα πέθαναν αμέσως, οι υπόλοιποι βρέθηκαν στην θάλασσα να παλεύουν με τα κύματα.
Ο Κένεντι παρότι τραυματισμένος διέσωσε ένα ναύτη από βέβαιο πνιγμό. Μοναδική ελπίδα πλέον για τους επιζώντες ήταν να κολυμπήσουν προς ένα μικρό νησί που βρίσκονταν σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων. Ο Κένεντι δίνει εντολή να κατευθυνθούν προς αυτό, κάτι που ήταν εξαιρετικά δύσκολο αφού χρειάστηκαν 5 ώρες κολύμβησης ανάμεσα σε καρχαρίες μέχρι να μπορέσουν τελικά να πατήσουν στην αμμουδιά. Οι ελπίδες τους όμως γρήγορα διαψεύστηκαν καθώς το νησί ήταν ένας άγονος βράχος χωρίς νερό και βλάστηση.
Μετά από δυο μέρες πείνας και δίψας, ο Κένεντι καταλήγει ότι για να επιβιώσουν θα έπρεπε να κολυμπήσουν προς ένα μεγαλύτερο γειτονικό νησί, το Ολασάνα. Παρά τον κίνδυνο από τους καρχαρίες, πέρασαν απέναντι όπου και βρήκαν άφθονη τροφή, αφού υπήρχαν σε αυτό καρύδες και ανανάδες.
Εκεί τους εντόπισαν μερικές μέρες αργότερα ανιχνευτές του αμερικανικού ναυτικού και τους διέσωσαν.
Info