Category ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Όταν εντοπίστηκαν τρεις μήνες μετά την πτώση του αεροπλάνου, επικράτησε σε όλο το κόσμο μεγάλος ενθουσιασμός. Στην συνέχεια όμως τέθηκε το ερώτημα πως οι επιβάτες κατάφεραν να επιβιώσουν χωρίς τρόφιμα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Η απάντηση σόκαρε τους πάντες. Η μόνη τροφή που υπήρχε ήταν τα σώματα των νεκρών συνεπιβατών τους.

H ταξιδιωτική συγγραφέας Claire Nelson, θα ξεκινήσει μόνη για πεζοπορία στο εθνικό πάρκο Joshua Tree στην Καλιφόρνια. Ένα στραβοπάτημα όμως είναι ικανό να οδηγήσει στην πτώση της σε ένα βάραθρο βάθους έξι μέτρων. Σοβαρά τραυματισμένη θα παγιδευτεί σε μια περιπέτεια επιβίωσης που θα διαρκέσει τέσσερα εικοσιτετράωρα.

Αυτό που ξεκίνησε ως μια απλή πεζοπορία σε ένα από τα φαράγγια της νοτιοανατολικής της Γιούτα εξελίχθηκε σε μια δοκιμασία 127 ωρών που ανάγκασε έναν Αμερικανό ορειβάτη να ακρωτηριάσει το ίδιο του το χέρι. Η περίπτωση του Άρον Ράλστον είναι μια από εκείνες τις στιγμές που ο άνθρωπος βρίσκετε αντιμέτωπος με την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του.

Ο Τζον Φ. Κένεντι, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε ως κυβερνήτης μιας μικρής τορπιλάκατου στον ειρηνικό ωκεανό. Μια νύχτα του 1943 η τορπιλάκατος θα εμβολιστεί από ένα καταδρομικό των ιαπώνων. Δυο μέλη από το πλήρωμα πέθαναν αμέσως, οι υπόλοιποι βρέθηκαν στην θάλασσα να παλεύουν με τα κύματα.

Ήταν Δεκέμβριος του 1971 όταν η 17χρονη Γιουλιάνε Κέπκε ταξίδευε μαζί με τη μητέρα της με την πτήση 508 με προορισμό την Πουκάλπα του Περού, εκεί 8a συναντούσε τον πατέρα της, που εργαζόταν ως βιολόγος. Το αεροπλάνο συνάντησε καταιγίδα και ένας κεραυνός χτύπησε το δεξί του φτερό. Η ζημιά είναι μεγάλη και το αεροσκάφος πέφτει φλεγόμενο στο δάσος του Αμαζονίου.